صحبت از مجتبی جباری بازیکن خوش‌فکر و دوست‌داشتنی استقلالی‌هاست. هافبک محبوب آبی‌پوشان پایتخت‌آنقدر متفاوت می‌اندیشد و زندگی‌اش نسبت به سایر فوتبالیست‌ها تفاوت دارد که تصمیم به نگارش آن گرفتیم.

آنچه در پی می‌خوانید ماحصل تلاش‌های چند روز اخیرمان برای مطلع شدن از دیدگاه آقای خاص فوتبال ایران است.

بیوگرافی

مجتبی جباری در 26/3/1362 در رباط‌کریم به دنیا آمد. در خانواده‌ای نسبتا پرجمعیت که یک برادر و یک خواهر را برای وی به ارمغان داشت. البته خانواده وی تقریبا ورزشی بود! چرا که پدرش علاقه خاصی به ورزش و فوتبال داشت.

کودکی آرام و کم‌حرف

 در کودکی نیز کاملا سکوت را به حرافی ترجیح می‌داد! کمتر کسی یادش می‌آید که مجتبی در کودکی و در مجلس‌ها و مهمانی‌ها، در صحبت کردن یکه تازی کند. نزدیکانش می‌گویند اگر از او سئوالی می‌پرسیدیم حرف می‌زد، در غیر این صورت هیچ حرفی از او نمی‌شنیدیم!

تحصیلات

دوره ابتدایی را در مدرسه جلال‌آل‌احمد سپری کرد و دوران راهنمایی را در مدارس چمران و هدایت. جباری در دوران دبیرستان رشته ریاضی فیزیک را در دبیرستان عرفان (فرهنگ) خواند. جالب است بدانید مدارس ابتدایی و دبیرستان وی در یک مکان بود. در واقع وقتی مجتبی قصد داشت وارد دوره متوسطه شود وارد مدرسه دوران دبستان خود شد چرا که آموزش و پرورش آن منطقه دبستان آل‌احمد را تبدیل به دبیرستان کرده بود.

جباری که نمرات خوبی در دروس ریاضی و فیزیک داشت به خاطر علاقه وافر به فوتبال تصمیم گرفت فوتبالش را به طور جدی ادامه دهد. از این رو قید دانشگاه‌آزاد را زد. البته مجتبی از این که درس را رها کرده است. آنچنان اظهار پشیمانی نکرده است و معتقد است راه موفقیت، فقط درس نیست!

پدری فوتبالدوست و مادری دلسوز

شاید یکی از مشوقین اصلی هافبک استقلالی‌ها برای آن که تبدیل به فوتبالیستی حرفه‌ای شود، پدرش بود. مادر مجتبی جباری نیز معتقد بود پسرش وقتی فوتبال بازی می‌کرد دیگر کمتر به درس‌هایش می‌رسید. به همین خاطر بیشتر اوقات به وی تذکر می‌داد که درس‌هایش را جدی بگیرد. مجتبی هم که دانش‌آموزی تیزهوش بود سعی می‌کرد درس‌هایش را خیلی زود بخواند تا اجازه مادر را برای حضور در کوچه و بازی گل کوچک جلب کند.

بازی به خاطر شغل پدر

اولین تیمی که جباری در دوران جوانی انتخاب کرد جوانان راه‌آهن بود. مجتبی به خاطر شغل پدرش، راه‌آهن را انتخاب کرد تا بیشتر وقتش را با پدر خود باشد. حمایت‌های همه‌جانبه پدر وی سبب شد تا مجتبی در سال‌های حضورش در راه‌آهن به عنوان یکی از موثرترین بازیکنان این تیم شناخته شود.

عشق به استقلال

رنگ اتاقش آبی نبود اما از بچگی عاشق استقلال بود. با پدر و دایی‌اش به استادیوم می‌رفت و بازی تیم محبوبش را تماشا می‌کرد. وقتی توانست با بازی‌های خود مربیان تیم‌های پایه استقلال را متقاعد کند تا او را به خدمت بگیرند درنگ نکرد و پیشنهاد استقلالی‌ها را برای بازی در این تیم پذیرفت.

خاطرات خوش‌مشهد

دوران سربازی‌اش را به مشهد رفت و برای ابومسلمی‌ها بازی کرد. در واقع حضور پررنگ جباری در ترکیب سیاه‌جامگان مشهدی سبب شد تا وی نامی را در بین فوتبالدوستان، برای خود دست و پا کند. هماهنگی جباری با بادامکی، تیموریان و خسرو حیدری باعث شده بود ابومسلم یکی از غول‌کش‌های لیگ در آن روزها لقب بگیرد.مجتبی همواره در خاطراتش از روزهای خوبی که در مشهد می‌گذراند یاد می‌کند و هنوز هم دوستانی را در مشهد دارد.جباری در مشهد بیشتر با خسرو حیدری و حسین بادامکی رابطه خوبی داشت و هر وقت که تنها می‌شد به حرم امام‌رضا(ع) می‌رفته تا‌آرامش پیدا کند.

خلاقیت در خوابگاه!

روزهای خوش‌مشهد را با خاطراتی که در اردوهای ابومسلم داشته بیان می‌کند. همبازی‌‌های مجتبی در ابومسلم می‌گویند که او کمتر اهل شوخی بود. اما وقتی تصمیم می‌گرفت با بازیکنان شوخی کند، مزاح‌هایش نیز متفاوت بوده است به گونه‌ای که هیچ‌کس انتظار آن که مجتبی چنین شوخی‌هایی را بکند، نداشت.

ناراضی از فوتبال ایران

سازش را مخالف آنچه دیگران از وی انتظار دارند کوک می‌کند. همیشه از فوتبال ایران و سیستم آن ناراضی بوده است. برایش هیچ‌فرقی ندارد که چه کسی مربی تیمش است و چه فردی مدیریت تیم را برعهده دارد. هر وقت احساس کند مواضعش از لحاظ مالی و اصولی در خطر است، لب به نقد می‌گشاید.مجتبی معتقد است فوتبال ما طی چندین سال اخیر، هیچ پیشرفتی نکرده است و مدام در حال در جا زدن بوده‌‌ایم. جباری درد فوتبال را از ریشه می‌داند و اعتقاد دارد اگر قرار باشد سیستم مناسبی بر مسند فوتبال ایران بنشیند، بسیاری از مدیران فعلی باید از فوتبال محو شوند!هافبک استقلالی‌ها می‌گوید خیلی از بازیکنان مستعد به خاطر آن که رابطه ندارند از فوتبال محو شده‌اند و حق‌کشی‌های زیادی در مورد جوانان خوش آتیه فوتبال ایران صورت گرفته است.

مصدومیت‌های متعدد

به جرات می‌توان گفت هافبک خوش‌تکنیک استقلالی‌ها یکی از بازیکنانی است که دچار بیشترین آسیب‌دیدگی شده ولی توانسته است پس از هر بار مصدومیت، روحیه‌اش را حفظ کند و به میادین بازگردد. خودش معتقد است انجام بیش از حد تمرینات بدنسازی و تداخل در نوع تمریناتش یکی از عوامل اصلی به وجود آمدن مصدومیت‌هایش بوده است.مجتبی تا به امروز 4 بار دچار مصدومیت‌های شدید از ناحیه زانو شده و مجبور شده است زانویش را به تیغ جراحان بسپارد.گفته می‌شد جباری به همین خاطر با استقلال، قرارداد مشروط امضا کرده است. اتفاقی که جباری آن را به شدت تکذیب می‌کند. همچنین باید یادآور شویم مجتبی جباری امسال خیلی زود و در همان روزهای آغازین فصل نقل و انتقالات، قراردادش را با استقلال به ثبت رسانید.اتفاقی که از مجتبی کاملا بعید به نظر می‌رسید چرا که وی عادت داشت قراردادش را در روزهای آخر به ثبت برساند.

پیشنهاد خوب از پرسپولیس

فصل 87-86 پیشنهاد اغوا‌کننده‌ای از پرسپولیس دریافت کرد. پیشنهادی که حدود 150 میلیون تومان بیشتر از استقلالی‌ها بوده است اما جباری حتی حاضر به مذاکره با آنها نشد!همین اتفاق موجب شد تا محبوبیت شماره هشت استقلالی‌ها بیش از پیش گردد.

بی‌تفاوت نسبت به متکدیان!

در چهارراه‌ها شیشه اتومبیلش همیشه بالاست! وقتی گدایان به سمت ماشینش می‌روند هیچ‌ عکس‌العملی برای کمک کردن به آنها نشان نمی‌دهد. در واقع مجتبی علاقه‌ای برای کمک به آنها ندارد. او معتقد است نباید به آنها توجه ویژه‌ای کرد و این‌گونه کمک‌ها موجب افزایش این افراد در سطح جامعه می‌گردد.

عضو انجمن‌های خیریه

برخلاف آن که هیچ‌گونه علاقه‌ای برای کمک به فقرا در خیابان‌ها ندارد، یکی از اعضای فعال در 2 انجمن خیریه می‌باشد که کمک‌های قابل‌توجهی را نیز به این انجمن‌ها می‌کند. شنیده‌‌های ما حاکی از آن است که وی در طول سال، حدود 20 میلیون تومان کمک می‌کند.

پول پای ماشین نمی‌دهد

اتومبیلش هیوندا سوناتای سفیدرنگ است و علاقه‌ای به این که اتومبیل‌های گران‌قیمت داشته باشد ندارد. جباری سال‌های سال نیز سوار پژو 206 می‌شد.

داستان جدید:در پی ماجراهایی،بولوتوس ناپدید می شود.درباریان،مستشار را مسئول این اتفاق میدانندو...

در فصل باشگاهی 10-2009، میلیتو بدون شک بهترین مهاجم جهان بود. این بازیکن آرژانتینی در رقابت‌های مختلف باشگاهی 30 گل به ثمر رساند، و از این تعداد22 گل در سری‌آ به ثمر رساند؛ او برای دومین بار به عنوان آقای گلی رقابتهای سری‌آ دست یافت. از میان نامزدهای دریافت توپ طلای سال فیفا، تنها دیدیه دروگبا، کریستیانو رونالدو و لیونل مسی مرد 47 گله بارسلونا، بیشتر از دیه‌گو میلیتو گلزنی کرده‌اند، اما بدون تردید هیچ یک از این ستاره‌ها نیز همانند دیه‌گو میلیتو شایسته حضور در این فهرست نبودند.

در واقع، بنده حاضرم و بسیار هم مایلم که پول بسیار هنگفتی را شرط ببندم که در تمام تاریخ فوتبال، قطعاً بازیکنی وجود نداشته که بتواند همانند میلیتو در طول یک فصل خود را به نسبت اهمیت و شرایط بازی وفق داده و گل‌های بسیار حساسی همانند این بازیکن آرژانتینی در فصل 10-2009 به ثمر برساند. این مهاجم آرژانتینی در تمام بازی‌های دور حذفی لیگ قهرمانان اروپا برابر زسکا مسکو، چلسی، بارسلونا، گلزنی کرد و البته در بازی فینال لیگ قهرمانان برابر بایرن مونیخ دو گل را به ثمر رساند. پیش از آن، اینتر در روز پنجم رقابت‌های گروهی لیگ قهرمانان اروپا تا آستانه حذف شدن پیش رفت تا اینکه دیه‌گو میلیتو با حضور اندک خود برابر دینامو کیِف، ابتدا گل مساوی بازی را به ثمر رساند و سپس پاس گل پیروزی اینتر در دقیقه پایانی را برای وسلی اشنایدر ساخته و پرداخته کرد.

میلیتو در سری‌آ هم بازیکن کلیدی اینتر بود. جدا از گل‌های بسیار حساس، از جمله در هر دو دربی رفت و برگشت برابر میلان، که میلیتو برای اینتر به ثمر رساند، این مهاجم سابق جنوا در حساس‌ترین و آخرین بازی فصل گذشته، گل پیروزی بخش تیمش در نیمه دوم را برابر سیه‌نا به ثمر رساند و با این گل و پیروزی اینتر قهرمانی را از چنگ رم درآورد. اینتر با شکست جالوروسی در بازی پایانی کوپا ایتالیا با نتیجه 0-1، توانست سه‌گانه قهرمانی را تکمیل کند. آیا اصلاً لازم است به شما بگویم کدام بازیکن گل بازی را به ثمر رساند؟ میلیتو علاوه بر این بازی، در مرحله نیمه نهائی برابر فیورنتینا هم گلزنی کرد.

تنها توجیه فنی برای حذف نام میلیتو –  که البته توجیهی واقعاً مسخره است –  عدم حضور این بازیکن به طور ثابت در رقابت‌های جام جهانی بود. دیه‌گو مارادونا مربی تیم آرژانتین ترجیح داد گونزالو هیگواین، مهاجم ناکام آرژانتینی، را به عنوان مرد ثابت تیمش و سرخیو آگرو را به عنوان جانشین او انتخاب کند. در نیتجه، تنها فرصتی که نصیب این بازیکن شد، حضور 11 دقیقه‌ای در بازی افتتاحیه برابر نیجریه و حضور در ترکیب اولیه بازی تشریفاتی با تیم آخر گروه یعنی یونان بود.

تاریخ به ما نشان می‌دهد که در طول سال‌های برگزاری جام جهانی، برندگان توپ طلای فوتبال جهان اغلب از کشورهای قهرمان جام جهانی انتخاب شده‌اند. نام دارندگان توپ طلای جهان در سال‌های جام جهانی از 1990 (لوتار ماتیوس)، 1994 (هریستو استویچکف)، 1998 (زین‌الدین زیدان)، 2002 (رونالدو)، و 2006 (کاناوارو) گواه این مدعاست. اما این دلیل نمی‌شود که از کنار نام یکی از بزرگ‌ترین مهاجمین باشگاهی در تمام تاریخ به سادگی بگذریم. به ویژه اینکه می‌دانیم جام جهانی گذشته در آفریقای جنوبی بدترین جام به لحاظ کیفیت، مهارت و خلاقیت‌های فردی در 50 سال گذشته بوده و حتی استفاده از توپ‌های مخصوص این رقابتها باعث نابودی فوتبال زیبا شده بود.

لازم به ذکر است که علیرغم تکذیب این مسئله، اما هم مجله فرانس فوتبال و هم فیفا در انتخاب برترین بازیکن سال دستاوردها و موفقیت‌های بازیکنان در کل فصل قبل را مدنظر قرار داده، و آمادگی و شانس این بازیکن در شروع رقابت‌های فصل جدید را لحاظ نمی‌کنند. موقعی که کاناوارو و کاکا به ترتیب در سال‌های 2006 و 2007 برنده توپ طلای جهان شدند، فصل بعدی خود را بسیار ضعیف شروع کردند. اگر این نکته را به خاطر داشته باشیم، پس می‌توانیم شروع بسیار متزلزل میلیتو در فصل 10-2009، که تا به حال در هشت مسابقه تنها 2 گل به ثمر رسانده، نادیده بگیریم.

ساندرو مازولا بازیکن افسانه‌ای اینتر و تیم ملی ایتالیا به گل دات کام گفت: “این اصلاً درست نیست. مسئله این نیست که آیا میلیتو توپ طلای جهان را به دست خواهد آورد یا خیر، اما قطعاً نام او باید در فهرست نامزدهای دریافت توپ طلا قرار می‌گرفت. وقتی دیدم که نام او حذف شده واقعاً شوکه شدم. این جایزه طبق عملکرد سال گذشته به بازیکنان اهدا شده و میلیتو هم گل‌های بسیار زیادی را به ثمر رسانده و همراه اینتر برنده سه جام شد.”

اما آنچه که باعث می‌شود حذف نام میلیتو از فهرست نامزدها بیش از پیش خنده‌دار و مضحک به نظر برسد، حضور برخی بازیکنان برگزیده به جای اوست. آساموا جیان در فصل گذشته 13 گل برای رن فرانسه به ثمر رساند و رن در پایان فصل در جایگاه نهم قرار گرفت. این مهاجم غنائی در رقابت‌های جام جهانی سه بار گلزنی کرد، اما دو گل او از روی نقطه پنالتی به ثمر رسیده بود. مهم‌ترین صحنه‌ای که باعث شد جام جهانی را به کام هم‌وطنانش تلخ کند، از دست دادن ضربه پنالتی در آخرین دقیقه وقت‌های اضافه بازی برابر اروگوئه (پس از خطای هند لوئیس سوارز) بود که توپ را به خارج از دروازه فرستاد. انتخاب آساموا جیان قطعاً نوعی دلسوزی یا ارفاق برای او بوده است.

میروسلاو کلوزه با زدن چهار گل جام جهانی را بسیار خوب پشت سر گذاشت، اما در تمام طول رقابت‌های بوندسلیگا تنها سه گل و در رقابت‌های اروپائی هم فقط یک گل به ثمر رساند که همین یک گل باعث حذف فیورنتینا از رقابت‌های فصل گذشته اروپا شد. حتی انتخاب نام ساموئل اتوئو هم می‌تواند سئوال برانگیز باشد. درست است که او اکنون در شرایط آمادگی و جسمانی بسیار ایده‌آلی قرار دارد، اما فصل گذشته زیر سایه میلیتو قرار داشت و در 47 مسابقه‌ تنها 16 گل به ثمر رساند که این تعداد تنها یک گل بیشتر از مجموع گل‌های زده او پیش از وضعیت نامطلوب آمادگی‌اش می‌باشد.

دیگر بازیکن اینتر که نامش در بین نامزدهای دریافت توپ طلا دیده می‌شود، مایکون بود که حتی تا انتهای فوریه یعنی زمانی که بازی او اُفت کرد، در شرایطی کاملاً برابر با میلیتو قرار داشت. دیگر بازیکن نامزد دریافت توپ طلا جولیو سزار دروازه‌بان اینتر بود که در فصل 10-2009 اشتباهات واقعاً محرز و بحث برانگیزی را مرتکب شد و بارزترین نمونه آنها برابر تیم‌های یوونتوس، چلسی، و البته در مرحله یک چهارم پایانی جام جهانی در برابر هلند بود که در نهایت منجر به حذف برزیل شد. اتوئو، مایکون و جولیو سزار عملکرد به مراتب ضعیف‌تری نسبت به سایر بازیکنان انتخاب نشده اینتر یعنی میلیتو، خاویر زانتی، لوسیو و والتر ساموئل داشتند که هیچ یک از آنها در فهرست 23 نفره جائی ندارند.

لیست بهترین ها جا دارد.

دیه گو میلیتو

وسلی  اسنایدر

خاویر زانتی

لوسیو

والتر ساموئل

آنچه که می‌توان با نگاهی به فهرست نامزدهای دریافت توپ طلای فوتبال جهان نتیجه گیری کرد اینست که آنهائی که در جایگاه انتخاب این فهرست نامزدهای دریافت توپ طلا قرار دارند، اصلاً هیچ چیزی از فوتبال نمی‌فهمند. آنها چند بازی اینتر در فصل گذشته را تماشا کرده‌اند؟ نام رافائل مارکز ستاره محبوب 10 سال گذشته آمریکای شمالی و مرکزی در کجای این لیست قرار دارد؟ در مورد هونگ میونگ بو چطور؟ او هنوز هم بازی می‌کند، آیا اینطور نیست؟ همانطور که در سرتیتر این یادداشت اشاره کرده‌ام، اگر دیه‌گو میلیتو یکی از 23 بازیکن برتر جهان در سال 2010 نباشد، پس باید فاتحه این فوتبال را خواند!